ارتباط بین ویژگی‌های پیکری، فیزیولوژیکی و ترکیب بدنی تکواندوکاران نخبة مرد با موفقیت آنها

هدف از پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بین ویژگی‌های پیکری، فیزیولوژیکی و ترکیب بدن تکواندوکاران نخبة مرد با موفقیت آنها بود. به این منظور 20 تکواندوکار مرد نخبه (میانگین سن 75/25 سال، وزن 6/73 کیلوگرم و قد 55/180 سانتیمتر) که در سال 1385 به اردوی تیم ملی دعوت شده بودند، ارزیابی شدند. از ویژگی‌های پیکری ترکیب بدنی، قد، وزن، درصد چربی بدن و شاخص تودة بدن (BMI)، طول اندام تحتانی و طول بالاتنه و از ویژگی‌های فیزیولوژیکی، توان هوازی (آزمون شاتل ران) و توان بی هوازی (آزمون سارجنت)، چابکی (آزمون ایلی نویز)، انعطاف‌پذیری (آزمون خمش به جلو و عقب)، سرعت (آزمون دو 40 یارد) و تعادل (آزمون استورک) سنجیده شد. موفقیت تکواندوکاران باتوجه به مقام‌های کسب‌شده در مسابقات کشوری، آسیایی و بین‌المللی ارزش‌گذاری شد. از آمار توصیفی برای محاسبة میانگین، انحراف استاندارد اطلاعات به‌دست‌آمده و از روش همبستگی پیرسون برای تعیین ارتباط ویژگی‌های یادشده با موفقیت تکواندوکاران استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد بین تعادل (486/0 = r و 05/0P